در پست قبل از نامهنگاری برای بهتر نوشتن گفتیم.
در این پست نهمین کتاب از خواندمیهای گذشته را که کتابی با قالب نامهنگاری است به شما معرفی میکنم.
کتاب «چهل نامهی کوتاه به همسرم» اثری عاشقانه و شاعرانه از نادر ابراهیمی است که نثری دلنشین و تاثیرگذار دارد. این کتاب دربرگیرندۀ چهل نامۀ کوتاه است که نادر ابراهیمی در مدت دو سال دوری (۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵) با خط نستعلیق برای همسر خود «فرزانه منصوری» نوشته است. نادر ابراهیمی دربارۀ روزهای نوشتن «چهل نامه ی کوتاه به همسرم»، در مقدمۀ کتاب آورده است: «آن روزها که تازه تمرین خطاطی را شروع کرده بودم، حدود سال های ۶۳ تا ۶۵ به هنگام نوشتن، در تنهایی، در فضایی که بوی تلخ مرکب ایرانی در آن میپیچید و صدای سنتی قلم نی، تسکیندهندۀ خاطرم میشد. غالبا به یاد همسرم میافتادم که او نیز همچون من و شاید نه همچون من اما به شکلی، گهگاه و بیش از گهگاه، دلگرفتگی، قلبش را خاکستری رنگ میکرد و میکوشیدم که با جستجو به امید رسیدن به ریشههای گیاه بالنده و سرسخت اندوه و دانستن این که این رویندۀ بی پروا از چه چیزها تغذیه میکند و شناختن شرایط رشد و دوامش آن را نابود کنم بل زیر سلطه و در اختیار بگیرم. پس، یکی از خوب ترین راههای رسیدن به این مقصود را در این دیدم که متن تمرینهای خطاطیام را تا آنجا که مقدور باشد اختصاص دهم به نامه ی کوتاهی به همسرم». بعدها نادر ابراهیمی تصمیم گرفت این نامهها را تبدیل به کتاب کند تا عموم مردم از عاشقانههای او و مسائلی که برای همسرش بازگو میکرد، استفاده کنند.
خواندن کتاب «چهل نامه ی کوتاه به همسرم»، نه تنها برای فارسی زبانان بسیار دوستداشتنی و لذتبخش است بلکه «امیر مرعشی» کتاب چهل نامه ی کوتاه به همسرم را به زبان انگلیسی ترجمه کرد تا گروه بیشتری از کتابخوانها از خواندن عاشقانههای نادر ابراهیمی مسرور شوند.
تنها با یک بار تورق کتابهای معروف نادر ابراهیمی متوجه هجوم کلمات و تعبیرات شاعرانه و لطیف او میشویم. به عبارتی سبک نادر ابراهیمی در لحن منحصر به فرد اوست. لحن ابراهیمی هرچند که نثر است و ویژگی های تکنیکی شعر را ندارند اما حالت وزین و شعرگونۀ آن، متن را از حالت روایت خارج کرده و به نثری شاعرانه و لطیف تبدیل کرده است.
ابراهیمی معمولا از توصیفات طولانی، مفاهیم عاشقانه و اخلاقی در نوشتههایش استفاده میکند. با این حال محتوای مطالب او شیرین و دلنشین هستند و هربار روح مخاطب را با خود همراه میکنند.
نثر شاعرانه و خیال انگیز نادر ابراهیمی دریچهای برای اوست تا مخاطب خود را به جهانی از دغدغهها و افکار بزرگ انسانی هدایت کند. نادر ابراهیمی در کتاب چهل نامه کوتاه به همسرم با حفظ لحن و نثر شاعرانهاش درباره ی مسائل مختلفی مثل امور روزمره سخن میگوید، او در بعضی از نامهها از زبان نصیحت و فلسفه وارد میشود اما مضمونی که در همه ی نامهها به زیبایی و سادگی خلاصه میشود، «عشق» است. برخی از نامههای کتاب چهل نامه کوتاه به همسرم نه تنها سرشار از عشق خالص و پاک است بلکه مفاهیم ناب زندگی را هم مطرح میکند. مفاهیمی چون این که با وجود سختیها در زندگی نباید تسلیم شد و نباید گذاشت سختی و مشکلات بین عاشق و معشوق فاصله بیندازد، با عشق می توان زندگی را ساخت. عشق عنصری حیاتی است که مرزهای جهان نادر ابراهیمی را جابهجا میکند و زبان روایت او را متفاوت و غیرقابل تکرار جلوه میدهد: «زندگی، بدون روزهای بد نمیشود؛ بدون روزهای اشک و درد و خشم و غم. اما، روزهای بد، همچون برگهای پائیزی، باور کن که شتابان فرو میریزند، و در زیر پاهای تو، اگر بخواهی، استخوان می شکنند، و درخت، استوار و مقاوم بر جای میماند».
یا در جایی برای همسر خود می نویسد که نباید از قضاوتهای دیگران ناراحت شد: «در شرایطی که امکان وصول به قضاوتی عادلانه برای همه کس وجود ندارد، این مطلقا مهم نیست که دیگران ما را چگونه قضاوت میکنند؛ بلکه مهم این است که ما، در خلوتی سرشار از صداقت، و در نهایتِ قلبمان، خویشتن را چگونه داوری می کنیم».
🖊️: راض کتابباز 🗓️سه شنبه ۱۴۰۰/۹/۹
📙چهل نامهی کوتاه به همسرم / نویسنده: نادر ابراهیمی / ناشر: روزبهان
آخرین دیدگاهها